Spokojną z pozoru, cichą okolicę zakłócają delikatnie słyszalne odgłosy wydawane przez istoty ludzkie znajdujące się wewnątrz budynku. Raz na jakiś czas daje się również podchwycić bardziej lub mniej logiczną rozmowę i okrzyki zza odcinającego je od świata muru.
Widoczna jest jedynie podłużna, prostopadle ustawiona do drogi część budynku. Jest to 3 piętrowy budynek obłożony ozdobnymi płytami imitującymi cegłę. Na parterze nie ma okien, na piętrach są one grube, osadzone bardzo głęboko i okratowane. Na samym końcu, a dla przybyłych początku owego miejsca znajdują się masywne, ciężkie drzwi do których nie można tak po prostu wejść. W przyciemnionym oknie oknie obok wejścia straż pełni sekretarka, a by drzwi mogły się otworzyć potrzebna jest specjalna przepustka, którą posiadają wszyscy pracownicy, wysoko postawione osoby, niektórzy pacjenci i ich rodziny. Dalej budynek łączy się z wysokim murem, który całkowicie zakrywa widok na dalszą część budynku. Obok znajduje się również niewielki parking.
Indeks
